Tampilkan postingan dengan label carpon. Tampilkan semua postingan
Tampilkan postingan dengan label carpon. Tampilkan semua postingan

Selasa, 17 April 2012

Kai Jati ...


Aya hiji jelema, manehna kapanasan rek NGIUHAN tina panasna panon poe sanggeus gawe. Ari ANU AYA DIDINYA ngan ukur tangkal KAI JATI.
CEUK PIKIRna, ngan ieu hiji2na tempat keur ngiuhan anu aya didinya. Bari cicing dihandapeun eta tangkal kai jati teh manehna ngocoblak dina hatena,,,,
“deuh ieu tangkal teh lamun dipikir2 meni teu guna, dipake ngiuhan ngan ukur kalangkang tangkalna anu bisa dipake ngiuhan teh,,,, keur mah nyelenceung ruhur, jaba daunna loba anu gararing ngadon ngabalaan, paling banter daunna dipake bungkus dahareun”
Ti kajauhan aya sababaraha anu ngaliwat, bari sing geleneng ngaromongkeun anu keur anteng ngiuhan, aya anu nyarita kieu,,,
“naha mun ceuk urang mah mun neangan tatangkalan anu hieum gomplok ku daun jang ngiuhan mah”,,,,
aya oge anu nyarita kieu,,,

Lilin ...


ketika kita ditanya untuk apa LILIN ?,,, yang umum dan terPIKIR oleh kita adalah keadaan GELAP tanpa Cahaya, dimana kita bisa menggunakannya untuk penerang/menerangi ruangan.
ada sangkaan miring tentang LILIN itu sendiri ketika LILIN dengan tuduhannya, bahwa “dia” hanya bisa menerangi yang lain, tetapi tidak untuk dirinya sendiri yang gelap gulita !
padahal tidak demikian,,, itu hanya prasangka bagi yang melihat keberadaan Cahaya yang dikeluarkan oleh LILIN tersebut. padahal dengan keluarnya cahaya dari LILIN itu, dia bisa melihat dan mengawasi yang ada disekitarnya, tetapi,,, penglihatannya malah berbalik mengomentari si LILIN yang telah memberikan penerangan pada dirinya

Naratas jalan ...


Angin ngahiliwir karasa nyecep nebak kanu awak, kaambeu hiliwirna kembang samoja anu seungit kabawa angin,,,,


sawangan inget kana obrolan jeung nu jadi Aki,,,
kuring mimiti muka obrolan, nanya,,,


Ki, naon anu disebat jalan wijaksana anu sae minurut Aki ??


Ki Djuanta : yeuh Ncep, mimitina euweuh jalan ka eta tempat teh, terus aya salah saurang anu naratas ngalampah eta jalan, nyuai-nyuaikeun hahalang jeung rungkun anu ngahalangan. Terus jalma anu sejen ngilu tapak lacak lengkah eta jalma anu mimiti, sanggeus eta, terus datang jalma ka tilu, ka opat jeung saterusna ngalebaran jeung mere endah eta jalan. Teu lila, mucunghul generasi anyar jalma-jalma bodo anu nyoarakeun bari ceuceuleuweungan yen ngan jalan ieu anu paling bener, paling mulya, sedeng jalan anu dipilampah kubatur teh dicap salah, nyasar, kaliru jeung ngabahayakeun.

Ali Kucel


isuk-isuk si Ncep geus gek diuk dina golodok imah akina, kadenge aki Djuanta keur ngahariring,,, durarang,,, duraring,,, bari heheotan
Sampurasuuuunnnnn,,,, ceuk si ncep
rampes,,,, ki djuanta nembal, bari ngancingkeun kampret belelna, kaluar nyampeurkeun datangna sora
gning ilaing Ncep ???,,, tas timana ?
ngahaja weh ki,,, rek neangan anu euweuh,,,, qiqiqiii
angger ilaing mah ari ditanya teh, sok nulain-lain ari ngajawab teh !!
ncep: hehee,,,,

Kalakuan


rek nepungan babaturan di daerah Kembang Awi, harita turun tina angkot geus dikurububung ku tukang beca anu keur ngariung maen gapleh nyalampeurkeun nawaran jasana katiap panumpang anu turun tina angkot bareng jeung kuring.
bade kamana Ncep,,, ceuk tukang Beca ??
Kembang Awi, mang,,,,
oh mangga ,, !!! bari nonggengkeun beca, maksudna kuring dititah naek,
ke,, ke,,, sabaraha mang ??
20 rebu weh cep,,, ceuk tukang beca bari muka tutup palastik, da harita kabeneran keur hujan miripis
15 rb weh nyak,,, ceuk kuring ??
ulah atuh ncep,,, tebih !!,,, 20 rebu teh dugika buruan ieu mah
owh,,, apal kitu mang ka daerah Kembang Awi ??
ih,, ulah ditaros Cep,,, pan emang mah asli urang Bandung, tos manukna,,, sok naek Cep, ngararisan lah keun bae ,,,

Kasadaran anu Sadar


Kasadaran anu Sadar
Ngahudangkeun kasadaran kana diri
pikeun manggihan kasajatian

Ku-kasadaran, manusa bakal nepi kanu hakekat “diri” sarta kabukana yen aya anu HAKIKI.
Nalaah mimiti tina kasadaran fisik nepi kasadaran transcendental dimana sajatina manusa nyaeta lain fisik. Kasadaran bisa dimulai tinu sederhana.

Orok (jabang bayi) anu mimti lahir ku proses anu alami. Lahir lain menang kahayang jeung pamenta manehna, manehna teu ngarti keur naon dilahirkeun, teu mawa nanaon, di tataranjang jeung can boga kaera. Terus kaayaan sabudereuna mere kasadaran sacara lalaunan (bertahap). Mimiti dibere ngaran, boga cirri (identitas) awewe atawa lalaki. Diajarkeun ngaran-ngaran anggota awak, ieu lengen, ieu suku, ieu sirah, jst… batas kasadaran anu kacida heureutna.

Nyerengeh seuri olangan,,, hehee


Nun Gustii ,,,,
anu Maha Netepkeun sagala tektekbengek,,, sareng Maha Wijaksana
sim kuring nitenan deui mangsa katukang sajarah penting hirup diri,,,
nitenan takdir-takdirNa anu tos kalangkung,,,
aya anu lulus, aya anu kena virus
virus merekedeuweng, virus kahayang, virus syahwat, oge virus fulus,,,
ayeuna kuring nyerengeh,,,
naha beheula kudu sakola di SD, SMP, SMA jeung kuliah didinya,,,
ayeuna kuring nyerengeh,,,

Ngeupeul kacang,,,


Aya hiji tehnik moro monyet di leuweung afrika (*jiga nu betul pernah kaitu..heheh :p ),
carana alus pisan, sabab ieu cara pikeun anu moro monyet kaayaan hirup, euweuh cacad saeutik oge.

Cara newakna saderhana, tukang moro ngan make keler/toples anu beuheung eta keler panjang jeung sempit. Eta keler dieusian kacang anu geus dibere aroma/bau. Tujuana sangkan monyet-monyet datang.

Sanggeus dieusian kacang, eta keler teh diruang dina taneuh, anu kaciri ngan beuheung toples diantep teu ditutupan.


Tukang moro ngalakukeunna pasosore. Isukna maranehna tinggal ngaringkus eta monyet-monyet anu leungeuna geus kajebak dina toples teu bisa dikaluarkeun. Naha bisa kitu ? lah pasti geus apal nya jawabana… hehehe

Obrolan jeung nu jadi anak

Balik sakola ningali paroman beunget nu jadi anak teu jiga biasana, murukusunu jiga anu bETe,,,

sanggeus muka sapatu dilawang panto kalacat asup kaimah, manehna terus ka kamarna bari kantongna semu dialungeun. Indungna (pamajikan kuring anu panggeulisna sadunya tea ning teu lemek teu nyarek ningali nujadi anakna jamedud. Kuring oge tetep jongjon dihareupeun komputer api-api teu malire.

Sanggeus ganti baju, terus indungna nitah dahar bari ngasongkeun cai herang na gelas,,,, laju ngoloyong deui ka dapur.

Selasa, 03 April 2012

Tilem

Geus tilem ngaran anjeun di dasar sagara rasa nu pangdasarna
naha pikeun saheulaanan atawa jang sapapanjangna?
 lebah dinya diri ukur bisa ngalelebah

Poma ulah barang tanya
inggis, sukma urang kahudang deui
ku impian-impian riwan nu ngaririwaan
 ku kalangkang-kalangkang heulang nu ngahihileudan

Sabab kiwari geus taya deui ungkara rasa nu kudu dikedalkeun siga kamari
geus garing cimata tresna moal rék dikaluarkeun deui
geus jempé taya galécokna simpé nu biasa teu weléh mépéndé haté nu ngageuri
capé…lungsé…

Geus dipendem ngaran anjeun na pajaratan rasa nu pangbunina
naha teu tibelat nepi ka luluasan ngejat?
 lebah dinya diri ukur bisa ngalelebah

Poma ulah rék nganaha-naha
atuh duriat nu paragat
éta mah meureun geus aya gurat
natrat ngagurat na leungeun nasib
 geus nasib!


  Opienika Thea

Pais Lauk

PAIS LAUK
oleh Enang Rokajat Asura pada 07 Juni 2011 jam 21:12
Carpon : E. Rokajat Asura

Saban balik ka lembur, pasti we kuring mah kudu ngalangeu di tepas. Hayang mulangkeun panineungan. Siga neuteup layar video, sakali mencet tombolna bruh-breh kalakuan mangsa ka tukang. Masih siga baheula puguh ge imah kuring teh. Imah panggung, suhunan julang ngapak, sakurilingna masih ku bilik. Ngan kadieunakeun bilik di gigir jeung lalangit, diganti ku bilik hias ti Ciwidey. Ari tihang-tihang nepika palang gigir jeung cemped mah angger nu baheula, kai jati Kalimantan bawa bapa waktu sok pulang anting Bandung-Banjarmasin. Nu matak waktu kang Sulaeman ngajak badami rek ngarehab imah digedongkeun, kuring keukeuh teu satuju. Lain pedah teu mampu, tapi sieun kaleungitan carita-carita nu kungsi kaalaman baheula. Meujeuhna cekeng teh, sataun sakali riung mungpulung didieu, ngecagkeun sagala status jeung masalah nu saban poe disinghareupan. Malah waktu kebon tukang aya nu ngaririhan rek dijieun sakola cenah, kajeun nepika urusan di kantor pulisi, kuring keukeuh teu mikeun. Sieun kaleungitan carita lawas, sieun recetna manuk diganti ku recetna barudak.

Lalaki raheut hatena

LAMUN pareng keur cicing hareupeun hawu, bari meuleum sampeu, diharudung ku samping butut, teu poho ngelepus udud daun kawung, dibarengan ku hiliwirna angin isuk, teu poho cai kopi pait sagelas. Ari diuk luhureun jojodog, geus pasti bari milang katunggara, ngitung ka bingung. Da kusabab hate keur gudawang , lain kulantaran raheut kakadek bedog atawa kakeureut raheut ku peso. Da puguh ieu mah gudawangna oge lantaran kanyeunyeurian kusabab bebene direbut batur. Eh, lain direbut ketah, da puguh manehna hayangan kanu lain.

Lamunan tinggal lamunan, da geuning ari keur ngarandapan ka sedih mah naon anu katenjo ku panon teh sagala rungseb, nenjo ember siga tutunggul kubur, nenjo cai es rujah kalapa siga dahdir, nenjo mobil ge apan siga beca butut anu ngadon camberut. Diuk dina jojodog asa ngalayang kakalayangan, sok rus ras kana sumeblahna manah, asa hayang teuing ngajol ka jurang anu jero, atawa ngadagorkeun sirah kana tihang listrik. Cai kopi pait teh asa beuki pait, melel, geus teu wawuh deui jeung letah, bener…. sok hayang nyeblokkeun cai kopi kana rarayna anu geulis, nu geus ngaraketan hate, udud daun kawung mah geus puguh, da tidituna oge hangru, bau, asa mingkin hangru, hanyir nu aya.